یا من هو ذکره عباده
فی حبک لیس لی اراده

                               من در پی کار خویش بودم
                                سرگرم مدار خویش بودم....

یا من هو ذکره عباده
فی حبک لیس لی اراده

من در پی کار خویش بودم
سرگرم مدار خویش بودم

از هرچه بُدم جدام کردی
با نور خود آشنام کردی

با جاذبه ای فزون رسیدی
از خویش به من دمی دمیدی

آنگاه کشاندی ام به سویی
دادیم ز خویش آبرویی

در این ره گنگ و پیچ در پیچ
آموختی ام که نیستم هیچ

من رفت و تو آمدی به جایش
انداختی ام به قلب آتش

خامش کن و آتشم بزن باز
من غرق نیازم و تو پُر ناز

ای آنکه کرامت عادت توست
میزان عمل محبت توست

جانم ز عطش شده است لبریز
از دادن می به من نپرهیز

در وصف تو گفت ایزد پاک
"لو لاک لما خلقت الافلاک