شعری دروصف مولانا علی

علی آن راد مرد باغ احساس  

علی داماد احمد همسر یاس  

علی آن پهلوان پهلوانان  

همان مظلوم اول جان جانان  

علی آن شیر حق در دشت عالم 

علی آن پاسبان دین خاتم  

علی آن دستگیر مستمندان  

همان سنگ صبور دردمندان  

یتیمان را چو بابا ناز می کرد  

ولی در چاه بغضش باز می کرد  

به چاه می گفت از غمهای بسیار  

مصیبتهای بعد از دوری یار  

به زخم دل نهاده سجده بر خاک  

دلش از داغ زهرا گشته صد چاک  

دلش کرده هوای یار دیرین  

به خون فرق سر رو کرده آذین 

شفق گونه شده مسجد چه زیبا  

زخون همسر مظلوم زهرا  

چو گفتش جمله فزت به رب را  

به سوی رستگاری رفت مولا